Edhe pse Shqipëria ka mjaft toka të lëvrueshme vetëm 0.01% e tyre përdoren për bujqësi organike, që e bënë Shqipërine vendin me më së paku hapësirë të përkushtuar ushqimit organik në ballkan, pavarësisht se ka pasur investime dhe projekte nga korporata të ndryshme kombëtare si dhe ndërkombëtare bujqësia organike ende mbetet një fushë jo shumë e zhvilluar.
Fillimi I lëvizjes për bujqësin organike është që nga viti 1997 me krijimin e Shoqatës për bujqësinë organike që mblodhi një grup të intelektualëve me qëllim për të promovuar bujqësinë organike në Shqipëri, kështu në vitin 1999 Instituti kërkimor I bujqësis organike ishte mandatuar nga agjensia Zvicerane për Zhvillim për të vlerësuar situatën dhe të propozojë ndonjë projekt për të përmirësuar kushtet në regjionet rurale duke prezentuar praktikat e prodhimit në bujqësinë organike.
Ky projekt ndihmojë shumë në rritjen e lëvizjes organike në Shqipëri, dhe bëri që rëndësine e produkteve organike ta shohë edhe qeveria kur në vitin 2004 e formoi ligjin për çertifikimin, marketimin, prodhimin dhe përpunimin e produkteve organike.
Bujqësia organike është ende koncept I ri në Shqipëri prandaj prodhimi I çertifikuar I ushqimit organik lidhet me mundësinë e eksportimit. Megjithëse kushtet klimatike dallojnë në regjione të ndryshme të vendit është vërejtur një specializim I qartë I kulturave organike në regjione të ndryshme.
Bujqësia organike është e rëndësishme për arsye se ka benefite jetësore si:
· Mirëmbajtja dhe përmiresimi I pjellorisë,
· Redukton rrezikun e ekspozimit të njeriut dhe kafshëve në material toksike
· Ruajtja e përbërjes organike të tokës
Mesazhet
Informacione mbi përdoruesin