Nëse doni të përmirësoni aftësitë tuaja të të folurit në publik, gjithçka që duhet të bëni është të pyesni. Ndërtimi i çdo aftësie kërkon reagime, por shumë njerëz hezitojnë të kërkojnë ndihmë.Kohët e fundit po mendoja për temën e reagimeve kur shkova në fushën e golfit për të rregulluar një problem që më kishte vënë në dukje instruktori im. Ndërkohë, një djalë pranë meje godiste topa kudo, përveç vendit ku synonte. Ai bëri të njëjtat gabime pa pushim, duke u zemëruar më shumë me çdo goditje.

Nuk ka gjasa që lojtari i golfit i acaruar të ketë marrë një mësim, sepse asnjë mësues nuk do t’i kishte thënë të praktikonte kaq shpejt. Në fakt, vetëm rreth 14 përqind e lojtarëve rekreativë marrin mësime. Për disa njerëz, egoja pengon rrugën. Askujt nuk i pëlqen t’i thuhet se duhet të rregullojë diçka. Rezultati është se ata kurrë nuk arrijnë potencialin e tyre të plotë.
Kur bëhet fjalë për përmirësimin e aftësive të tyre, atletët kampionë, sipërmarrësit e suksesshëm dhe drejtuesit kryesorë të biznesit kanë një perspektivë shumë të ndryshme nga personi mesatar.
Ata vazhdimisht bëjnë pyetjen e mëposhtme:

Kjo pyetje e thjeshtë mund të çojë në përmirësime dramatike në aftësitë tuaja të të folurit në publik.

Unë kam bërë dy vëzhgime të rëndësishme në karrierën time si trajner komunikimi. Së pari, folësit më të mirë publikë kërkojnë reagime. Së dyti, shumica e njerëzve hezitojnë të ofrojnë kontributin e tyre derisa u kërkohet. Kjo do të thotë se nëse doni t’i çoni aftësitë tuaja të të folurit publik në një nivel tjetër, pyesni njerëzit për mendimin e tyre.

Për shembull, unë kam shkruar 10 libra dhe kam mbajtur fjalime kryesore për audiencë në mbarë botën. Dhe kështu njerëzit habiten kur kërkoj mendimin e tyre për një prezantim apo një shkrim. Ata supozojnë se nuk dua reagime, por e kundërta është e vërtetë. Kërkoj reagime sepse, siç më tha një CEO i profilit të lartë në të 60-at e tij, “Pavarësisht se sa të mirë mendojmë se jemi, të gjithë mund të përmirësohemi, veçanërisht kur bëhet fjalë për të shkruar dhe folur.”

Le të themi se po përgatiteni për një prezantim të rëndësishëm. Shumica e njerëzve nuk do të ofrojnë reagime të pakërkuara për stilin tuaj të të folurit. Nuk mund të them se i fajësoj ata. Ju nuk dëshironi të jeni ai person i bezdisshëm që dallon gabimet e njerëzve të tjerë – veçanërisht pa u pyetur.

Kjo është arsyeja pse nuk mund të prisni që njerëzit t’ju japin komente. Në vend të kësaj, ju duhet të kërkoni në mënyrë aktive mendimin e tyre.

Të kërkosh komente nuk është një shenjë dobësie. Është një shenjë besimi.

Shumica e njerëzve supozojnë se bashkë-themeluesi i Apple, Steve Jobs nuk u interesua për atë që mendonin njerëzit e tjerë. Ata e kanë gabim. Unë shkrova librin e parë se si Jobs krijoi prezantimet e produkteve të tij, tashmë të famshme. Jobs i praktikoi prezantimet e tij si një shfaqje teatrale. Ai u hodh në skenë, ngriti zërin dhe bëri gjeste sikur po u fliste mijëra njerëzve, edhe pse pak njerëz ishin ulur në auditor.

Më pas Jobs do të dilte jashtë skenës, do të ulte zërin dhe do t’i pyeste të pranishmit se çfarë mendonin. Ai nuk donte të dëgjonte atë që bëri mirë. Ai donte të dinte se çfarë mund të bënte më mirë: A kishte nevojë për sqarim mesazhi? A duhej të thjeshtoheshin slide-t? A duhej të ishte demo më e shkurtër?

Unë kam qenë në seanca të panumërta praktike me CEO dhe sipërmarrës të famshëm që punojnë në prezantime kritike për misionin. Ata rrallë pyesin: “Si ia dola?” Kjo pyetje nxjerr vetëm vërejtje pozitive, sepse askush nuk dëshiron të shihet si kritik ndaj shefit.

Në vend të kësaj, udhëheqësit e suksesshëm pyesin: “Si mund të bëj më mirë?”Ju nuk mund të ndërtoni një aftësi nëse nuk e dini se çfarë po bëni mirë – dhe çfarë po bëni gabim. Pra, ki guximin të pyesësh.

Lexoni me shume ne businessmag.al